Een knobbelzwaan, een sierlijk wezen, vertelt dat je mag worden wie je echt bent, in je volle pracht welke je tentoon mag spreiden. Wijd uitslaande vleugels, veel tilkracht genererend en weinig luchtweerstand ondervinden. Ja zeggend tegen bovenstaand meld ik mij, om samen een stukje verder te wandelen.

Innerlijke criticus, daar ben je weer. Mijn interne weerspiegeling. Mijn innerlijke stem welke mijn beslissingen in vraag stelt met een bekritiserende houding. Iedereen heeft hem, voor de één meer aanwezig, ontstaan in je kindertijd. Gedrag wat beloont of bestraft wordt heeft invloed op je innerlijke stem. Een beschermingsmechanisme, een interne weerspiegeling van de leefregels als kind eigen gemaakt.

Aanraking, een uitnodiging om jezelf en de ander te voelen. Het is een natuurlijke manier van contact maken. Voor mij voelde het onnatuurlijk, zelfs ongemakkelijk, met mij vele anderen. ( Aan) geraakt worden en ervaren wat werkelijk in je leeft. In voorheen gaande fysieke contacten met de ander gaf ik de voorkeur aan de meer stevigere aanrakingen, ongeacht of dit een therapeutische behandeling of knuffel betrof. Vooral wegblijvend bij het zachte intense gevoel.

Loslaten uit liefde, het is mogelijk, bij alle soort relaties. Wanneer ik mijn gevoelens omarm, de angst voor verandering kan aanzien en de controle niet meer nodig heb.

Het moment dat ik het bospad opliep in de zeer vroege ochtend, verneem ik dat mijn ademhaling hoger zit. Zo stil mogelijk blijven terwijl ik een fijne spanning voel toenemen. In de verte zie ik een Reegeit met haar kalfje het pad oversteken. Mijn camera inzoomend om beter te kunnen zien. Dichterbij komend, de spanning in mijn lichaam voelbaar, wordt mijn aandacht getrokken naar nog een kalfje, ver bij moeders vandaan, mijn eerste gedachte. Op afstand observerend hoe allen genieten van de vochtige bladeren.

Wandelend langs het kanaal, valt mijn oog op het stilstaande water, het lichtinval van bovenaf weerspiegelt. De maan, straatlantaarn, de schaduw van de bomen. Ik heb altijd al een sterke aantrekking- afwijzing gekend met water.

Wat voel je? Jarenlang leefde ik afgesneden van mijn gevoelens en emoties. Het leek allemaal in balans tot ik mentale en fysieke klachten kreeg. Er werd met behulp van coaching en counseling flink wat laagjes afgestoft. Gevoelens welke vaak wat stiller en dieper in je lichaam aanwezig leerde ik ervaren en beschrijven. Vervolgens emoties, vaak sterker aanwezig met een zichtbare uitingsvorm.  Gezien ik jarenlang alles netjes heb weg gestopt, moest ik opnieuw leren voelen. Ook was het een hele studie welke emoties ik ervaarde. Ik kende de 4 basis emoties, oftewel de 4 b's Blijheid, Boosheid, Bangheid en Bedroefdheid. Wanneer iemand mij vroeg welke emotie hoort hierbij, ging ik in eerste instantie wegstrepen wat niet passend was. Wat overbleef onderzocht ik verder op hun nuances. Het was voor mij echt een studie, soms met hulp. Een bijzondere hulpvraag, waar uiteindelijk een wereld voor mij open ging, want iedere emotie is een poort naar de ziel en verteld iets over het zielsverlangen.

Diepe gevoelens in woorden willen vangen, de woorden die ik vind dekken de lading niet en toch probeer ik het te formuleren om te voelen of het resoneert bij de ander. De een heeft meer met plaatjes, de ander met woorden maar voelen wij dan hetzelfde. Ik stoei nog even door over dit onderwerp na een prachtig gesprek hierover.

Enige jaren geleden nam ik het pad van bewustwording, wie ben ik?  Door mijn levensfasen heen nam ik verschillende rollen aan, partner, moeder, werknemer, vriendin, ga zo maar door. Steeds meer bewust dat ik hierin mijzelf meenam, mijzelf zoals ik mijzelf zag, gevormd door een omgeving binnen de kaders van sociaal maatschappelijk verantwoord. Door de spiegels in je omgeving, de weg om te leren. Een diepe zucht volgt. Gelukkig ik ben niet alleen, ook jij!

Zondagochtend,  het afgesproken moment om elkaar weer voor een paar dagen gedag te zeggen.  Ieder voordeel heeft zijn nadeel zei mijn moeder altijd. Het voordeel van onze Lat -relatie is; me-time, tijd om alleen te zijn, alleen met je gedachten, je gevoelens en emoties, iets wat wij beiden nodig hebben en waarderen.

Zaterdagochtend klokslag 5, mijn eerste vakantiedag. Ik scrol zoals iedere dag mijn facebook af en geniet van een bakkie koffie, het ochtendgoud. Mijn liefde voor dieren, lopend als een rode draad door mijn leven, maakt dat ik een klein bedrag doneer voor een operatie voor een hond. Een hondje wat geluk heeft in de roedel van betreffende dame terecht te komen. Respect heb ik voor de vrouw, zij die dieren opvangt, afgedankte dieren, zij die nodige hulp en zorg nodig hebben. Daar waar anderen het opgeven stelt zij alles in het werk om dit voor elkaar te krijgen. 

Vanmorgen besloot ik een boswandeling te maken en mijn trouwe viervoeter mee te nemen. Immers beleef ik zoveel plezier aan haar. Ineens bewust dat ik op de verkeerde weg reed- Ik besloot dat ik toch echt naar dat ene plekje wilde, met een kleine omweg belande ik toch op mijn gewilde plaats.