Zaterdagochtend klokslag 5, mijn eerste vakantiedag. Ik scrol zoals iedere dag mijn facebook af en geniet van een bakkie koffie, het ochtendgoud. Mijn liefde voor dieren, lopend als een rode draad door mijn leven, maakt dat ik een klein bedrag doneer voor een operatie voor een hond. Een hondje wat geluk heeft in de roedel van betreffende dame terecht te komen. Respect heb ik voor de vrouw, zij die dieren opvangt, afgedankte dieren, zij die nodige hulp en zorg nodig hebben. Daar waar anderen het opgeven stelt zij alles in het werk om dit voor elkaar te krijgen.
"De stilte van de natuur heeft veel geluiden"- Adriaan Roland Holst
De natuurgeluiden, geur en rust van de camping op een uur rijden van mijn woning, brengen mij sneller in staat van onthaasten dan wanneer, zoals voorheen de vakantie begint met een lange autorit of de stress op een vliegveld.
In mijn kracht.
Ik realiseer mij dat het de afgelopen week een pittige werkweer was, gelijk daarna ben ik mij bewust dat ik na een lange werkdag weer energie over heb. Drie jaar na mijn burn-out en depressie ben ik terug op niveau. De invulling en balans nu op een gezonde manier.
Dit jaar geen doe, klus of actieve vakantie, de adrenaline kick niet meer nodig, dit verruild voor vertragen, waardoor voelen, ontspannen, rust en het genieten in de natuur voorop staan. Ik heb een liefde voor fotograferen ontwikkeld, iets waarbij ik voorheen in frustratie vloog. Ik altijd op standje door, nu de rust gevonden en stil te staan voor het schieten van een mooie foto.
"Nergens is meer rust gevonden dan in bossen en boeken"- Thomas Kempis
Ik trek mijn donkere wandelkleding aan en vertrek richting het bos. Bij het parkeren valt mijn oog op een donker hert liggend in het hoge gras naast een picknicktafel. Langzaam maar nieuwgiering liep zij het dicht begroeide bos in. Ik loop dieper het bos in, langzaam en zo zacht mogelijk. Ik merk dat ik heel zacht en oppervlakkig ademhaal, Mij voorbereid op de schrik die het meebrengt wanneer er onverwachts een dier wegspringt. Ik zie het gebeuren en mijn hart klopt in mijn keel. Bij een open stuk voel ik dat ik bekeken wordt. Ik blijf staan en geniet volop van de prachtige groep herten. Met zo min mogelijk bewegen lukt het om een aantal prachtige foto s te schieten. Daarna blijf ik stil staan en geniet. Een kleintje staat naast haar moeder. In mijn ogen staan tranen van ontroering en een glimlach verschijnt op mijn gezicht.
Ik verstijf
Ik laat de groep met rust en loop dieper het bos in. Ik hoor het geluid van een roofvogel. Op het moment ik naar boven kijk beweegt er iets naast mij. Van schrik houd ik mijn adem in. In een flits probeer ik de situatie in te schatten. Met een zucht laat ik mijn adem los. Naast mij staat een persoon compleet in camouflage realtree pak wat zijn contouren als vogelaar vervaagt. Zo voorzichtig mogelijk loop ik terug. Ik was niet alleen, naast mij liep een ree mee in hetzelfde tempo. Bij mijn stilstaan, bleef zij ook stil staan. In haar ogen zag ik geen angst maar nieuwgierigheid.
Vreugde in kijken en begrijpen is het mooiste geschenk van de natuur"- Albert Einstein
Vol enthousiasme rijd ik terug naar de camping. Deze dag was begonnen en dankbaar ben ik voor het prachtige cadeau.
