Mijn enorme liefde voor de natuur is opnieuw opgebloeid. Jarenlang heb ik alles gegeven wat in mijn vermogen lag, aan allerlei dingen om mij heen. Grenzen niet voelend, please/gedrag, alles in het kader van liefde. Alles om waardering en erkenning te ontvangen. De leegte moest opgevuld. Tot, je raad het al, mijn accu helemaal leeg was en zichzelf niet meer kon opladen. De accu kwam niet verder dan 1 rood streepje
"By discovering nature, you discover yourzelf"-Maxime Laqacé
En toen ik dacht dat ik diep zat, ging ik nog dieper, een depressie volgde. Hard aan het werk om uit het diepe donkere gat te komen, om vervolgens door het drijfzand te gaan naar steeds meer vaste grond. Ik begon de weg naar binnen te bewandelen. De natuur gaf mij inspiratie en ontspanning. Ik leerde ervaringsdeskundigen kennen en leerde dat een weg niet recht en vlak is. Dat er gaten in het wegdek zitten, hobbels, of door veel regen en sneeuw slecht begaanbaar konden zijn. Ik ging lezen, schrijven en personen volgen die mij inspireren en confronteren.
De pracht van de merel
Ik ging er allen op uit, de natuur in. Zocht een bankje en schreef mijn gedachten dan van mij af. Tot ik de merel weer hoorde fluiten. Nog steeds vind ik het geluid van de merel het mooiste geluid om de ochtenden mee te beginnen. Een solo voor mij alleen!
" And into the forest I go to lose my mind and find my soul"- John Muir
De bergen zijn mijn favoriet, het liefst lopend over de toppen, alles aan kunnen zien komen, dat is immers het meest veilig. Op een later moment realiseerde ik mij dat ik ook de weg naar boven wilde lopen, jezelf tegenkomend en op eigen kracht. Tenslotte gaat het leven om de stappen, net om de snelheid.
"Going to the mountains is going home"- John Muir
De natuur zo mooi. Het geeft mij niet alleen inspiratie, maar ook antwoorden. Kijk eens goed om je heen tijdens een boswandeling. Zelf kies ik voor het bos vanwege de hobbelige weg, dit maakt mijn hoofd leeg. Om me heen kijkend zie ik de zwammen op een boomstronk. Ik kijk nog eens goed. De kleinere zwammen precies onder de grotere, alsof zij omarmd en beschermd worden. Ik dacht aan het boek "de fontein" en bedacht mij; de kleinere zwammen staan precies op de goede plek.
